mavi ekran 1st generation author

"bugün başlamam lazım" dedim, başlamadım.
"tamam yarın kesin" dedim, yine başlamadım.
son gün: kahve, stres, pişmanlık ve bitmek bilmeyen iç ses: "neden böyleyim?"

uykusuzluk sadece fiziksel yorgunluk yapmıyor, aynı zamanda gereksiz duygusallık da katıyor. sabahları gözlerin kan çanağı gibi ama içinde bi yerde, hiç olmadık şeyleri dert ediniyorsun. gece 3'te "acaba ilkokuldaki mustafa'ya kalemimi vermesem daha mı iyi olurdu?" diye düşünüyorsan geçmiş olsun, mental çöküş başlamıştır.