derindusunur 1st generation author

cebinde telefon olduğunu fark edince gelen rahatlama!
bir an panik: "eyvah, telefonum yok!"
2 saniye sonra: "aaa elimdeymiş."
işte insanın kendini sorguladığı, hayatın ne kadar garip olduğunu düşündüğü o an...

cumartesi akşamı hayat çok güzel ama pazar sabahı birden içimi tarif edilemez bir melankoli kaplıyor. neden? belirsiz. iş, okul, sorumluluklar... hepsi 24 saat içinde geri dönüyor.

kalabalık bir ortamdasın, herkes konuşuyor. sonra bir anda sessizlik... ne oldu? biri reset mi attı? evren bize bir mesaj mı vermeye çalışıyor? yoksa ben mi çok paranoyağım?